altından sen çıkıyorsun
biraz suratımı assam
sanki bir yerden bana bakıyorsun

yirmiüç nisanlar yaşadım ben
çocuk kalbimle...
çocuk kalbinle bana hediye ettigin
meclis neye denir bilmeden

abla olunca abi olunca
ondokuz mayıslar bayramım olacak
o buharlı bandırma vapurunun
nereye gittigini de öğrenmiş olarak

dede olacağım
otuz ağustoslarda
çanakkale'de seyit onbaşı
kocatepe'de elifin kağnısı

baba iken annenin elinden tutup
kadını birey..
köleyi efendi yapan
cumhuriyeti yaşayacağım

onkasımlarda millet olacağım
sen kalk.. demeyecek yüzümdeki hüzün
sen rahat uyu atam..
arkada kalmasın gözün

hangi taşı kaldırsak
altından sen çıkıyorsun
unutalım seni desek
ne yere ne göğe sığıyorsun